Spannende plannen & reality check

Nu ik al een paar dagen ziek op bed lig is het wel tijd voor een nieuwe update van de afgelopen tijd.  In vergelijking met afgelopen weekend waren afgelopen weken iets spannender. Maandag en dinsdag waren de eerste dagen alleen naar het project en dus ook alleen in de auto richting minder goede wijken, echt spannend is het niet maar je hoort de verhalen dus je weet dat niet alles altijd even veilig is dus een beetje anders dan normaal voelde het wel. Dinsdag was het ook tijd voor sport. Op dinsdag speelt de school wedstrijden tegen andere scholen. De meisjes spelen Netbal (variant op basketbal) en de jongen voetbal. Omdat er vorige week een leraar en een leerling overvallen zijn op weg naar de andere school was het nu de vraag of de docenten even wilden rijden. Dus met 6 kinderen in de auto onderweg naar Abraham Primary school waar we natuurlijk beide wedstrijden hebben gewonnen. Aan het einde van de middag zijn we met alle meiden aan het huis naar Sardinia Bay gegaan om daar van de Sunset te genieten en wat fotootjes te trekken natuurlijk. 
Ook woensdag was geen normale dag op school. Het begon al 's ochtends toen we kwamen aanrijden. Er stonden mensen stenen naar de school te gooien en dus waren er een aantal ruiten gebroken. Ook was er voor mijn aankomst al een oud leerling van de school door de politie opgepakt omdat deze leerlingen aan het overvallen was. Die dag kwamen ook Thijs en Nel uit het andere Ready4Life huis om hun cross the line ''spel'' met de bovenbouw leerlingen te spelen. Het is gebasseerd op het Nederlandse tv-programma over de streep waar mensen door middel van het letterlijk over de streep stappen laten in zien dat ze in moeilijke omstandigheden niet alleen staan. Ook bij ons op school was dit een heftige gebeurtenis. Met vragen als; Heb je wel eens drugs gebruikt? Ben je iemand verloren als gevolg van gang geweld? Ben je je vader of moeder verloren als gevolg van gang geweld? En meestal heb je het niet door maar dit is de realiteit voor veel kinderen van de school. Ook het meisje wat die dag ervoor niet kon stoppen met stralen en kletsen nadat ze topscoorder was bij de Netbal wedstrijd ging bij de laatste vraag over verloren ouders over de streep. En dat is echt een reality check. Je ziet het niet, maar elk kind heeft zijn eigen (extreme) verhaal wat je je gelukkig in Nederland (meestal) niet kan voorstellen. 
Donderdag is het tijd om afscheid te nemen van mijn reismaatjes van de afgelopen weken. Ze vertrekken aan het eind van de middag weer terug naar Nederland en we hielden het bijna allemaal (niet) droog. Heel gek idee dat ze nu weg zijn, al levert mij dat wel een twee persoonsbed op. 
Die vrijdag is het op school tijd voor wat meer ontspanning. Na een beetje werken spelen we ook wat spelletjes en dat is toch wel echt leuk om met die kinderen te doen. In het weekend is het een ontspannen weekend en waar ik dan eenmalig maar eens mee ga met het huis om wat drankjes en dansjes te nuttigen. Na het weekend als ik maandag weer fris en fruitig aan het project wil beginnen word ik door de organisatie bericht dat ik niet naar de wijk mag komen omdat er die dag ervoor een schietincident plaats heeft gevonden en het dus niet veilig is. En ook dat is de realiteit hier. In de townships zijn veel criminele gang's aan het werk en de verhalen klinken soms alsof ze zo uit een film zijn komen rollen. Omdat ik deze vrije dag natuurlijk wel nuttig wil gebruiken is het tijd voor mijn derde bezoek aan de universiteit. Misschien hadden sommige het al gehoord of voorbij zien komen en is het voor andere niet helemaal een verrassing. Maar de afgelopen weken ben ik hard bezig geweest met het onderzoeken naar de mogelijkheid om in Port Elizabeth te studeren. Ik merk aan mezelf dat ik gewoon ontzettend gelukkig ben in dit land en nog gelukkiger word van de kinderen, de dankbaarheid en de liefde van dit land. In eerste instantie was mijn idee om een Bachelor of Education te volgen aan de universiteit. Maar omdat ik geen Xhosa of Afrikaans heb gehad op het middelbaar onderwijs mag ik dit niet. Dit kwam na een paar keer horen dat het geen probleem was natuurlijk best wel een beetje als een teleurstelling. Maar met de vrouw van het internationale kantoor op de universiteit zijn we opzoek gegaan naar een oplossing. Waardoor ik nu met het huidige plan zit van eerst een Bachelor of Science (met de nadruk op natuurkunde) en dan een honour te doen voor education zodat ik alsnog in het onderwijs hier mag lesgeven ook in Hoger Onderwijs. Toen ik verder ben gegaan met het onderzoeken naar deze mogelijkheid kwam ik er wel achter dat het een nog betere optie is dan Education studeren omdat het diploma veel meer mogelijkheden bied dan alleen een Bachelor of Education. En dus komen alleen deze plannen nu toch wel een beetje dichtbij. Maar ik wil uiteindelijk pas beslissen in Nederland. 
En dan vandaag, dit is al mijn derde dag in bed. Na woensdag een hele dag vol over gegeven toch even naar de dokter hier gegaan en erachtergekomen dat ik een maagwandinfectie heb en nu dus vol met medicijnen wordt gegooid. Niet echt lekker maar liever nu dan wanneer ik volgende week vrijdag begin aan mijn reis. Nu eerst straks mijn huisgenootjes uitzwaaien en verhuizen naar het andere huis en dan kan maandag mijn laatste paar dagen op de school beginnen, wat ga ik ze missen maar hopelijk tot snel.

Liefs,