Eerste echte daagjes

Na een korte en overzichtelijk radiostilte wil ik jullie graag op de hoogte brengen over de eerste paar dagen op de G. J. Louw Primary school. Want wat is het heftig maar vooral wat gaaf!

Afgelopen maandag  komen we na een rit van een uur (had 20 minuten kunnen zijn) eindelijk op school, klaar voor onze eerste dag. We worden ontvangen door de trotse directeur van de school en ontmoeten alle leraren die op de school werken. Die dag beginnen we met de quote: ' Live life as though nobody is watching, and express yourself as thoug everyone is listening' - Nelson Mandela Daarna volgt er een gebed met de bisschop. Als dan de bel (lees: luchtalarm) gaat is het tijd om de kinderen binnen te laten. Ze komen allemaal binnen rennen en gaan op de binnen plaats netjes staan om ook met z'n alle te bidden en de dag te openen. Dat heb ik alleen wat minder mee gekregen omdat er 1 kind moest overgeven en ik gelijk aan de slag kon. Toen na een half uur de weekopening klaar was gingen alle kinderen naar de klas en worden wij alle 4 naar onze eigen klas gebracht. Ik zit in de engelse klas 4a van miss Forbes. De jongste docent die er op G.J. rond loopt. Toen ik haar vertelde dat mijn moeder ook juf is van ongeveer de zelfde leeftijd en dat zij 23 kinderen in de klas heeft was haar antwoord; 'that sounds like heaven'
Klas 4a bestaat uit 43 kinderen.
Op deze school kunnen ouders kiezen tussen het les volgen in Engels of in Afrikaans. In de Engels klas waar ik werk zijn er maar een paar kinderen die daadwerkelijk Engelstalig worden opgevoed. Het grootste deel van de klas spreekt Xhosa waar gewoon echt niets van te maken is. Ook het verschil in Engels niveau is ontzettend groot wat het nog een keer iets moeilijker maakt om les te geven. 
Dan is het tijd om de dag te beginnen. En wat is het heftig. Er wordt hard tegen de kinderen geschreeuwd. En ik had gewild dat dat het enige was. Want voor een beetje lijfstraffen zijn ze zeker niet bang. Er wordt gehamerd op het respect tonen naar de leraren en gepraat wordt niet getolereerd. Al vond ik dat nog wel meevallen voor het feit dat er 43 kinderen in een klein lokaal zitten.
Dit was ook het moment dat ik besloot dat ik deze kinderen alleen maar de positieve manier van lesgeven wil laten zien en ze alle liefde wil geven die ze verdienen want wat zijn het een lieverdjes.
Omdat ik niet zo goed wist wat er van mij verwacht word en ook miss Forbes dit niet wist was het eerst alleen maar een beetje zitten en kijken. Maar de eerste pauze is dat toch echt wel anders. Want ik mocht mijn eerste Engels les geven. Samen een tekst lezen en opdrachten maken. Ook is miss Forbes zeker niet bang om mij even achter te laten met de kinderen. Dan gaat ze 'even' naar de directeur en is ze zo een half uur de les uit. De eerste keer was dat schrikken maar ik denk dat ze vandaag meer het lokaal uit was dan in het lokaal. 
Gisteren stond er een lesje breuken op de planning en een lifeskill les met het onderwerp pesten. Vooral de les over pesten was echt gaaf om te geven. Alle kinderen luisterden en waren geïnteresseerd. Toen het over zelfvertrouwen ging en we ons zelf een schouderklopje hebben gegeven en alle kinderen dat konden combineren met een echte DAB was er zelfs op miss Forbes haar gezicht een glimlachje af te lezen. Je zag de kinderen genieten en dat geeft ontzettend veel voldoening en daar geniet ik van. 
Wat ook echt genieten is zijn de 'pauzes' en dat is tussen aanhalingstekens omdat je dan word belaagd door ongeveer de helft van de school. Iedereen komt even knuffelen, even kletsen of een spelletje spelen. Waar het maandag nog alleen knuffelen was het gister dansen op het schoolplein met een groep van 30 kleine kinderen, dat is pas genieten. 

Vandaag waren er minder kinderen omdat er een staking is bij de bussen waar de kinderen vanuit de wat verder gelegen Townships mee naar school komen. Ook worden er dan minder lessen gegeven. Na de pauze was de vraag of ik de kinderen 'even bezig kon houden' Dus zijn we begonnen aan een tekenopdracht. Wat eerst alleen een boom was moest aangevuld worden tot; een strand, een pizza, een huis, een hond, een eenhoorn en een portret van miss Forbes. Die dus zelf nergens te bekennen was en na 1,5 uur weer rustig de klas in komt lopen. En vervolgens de tekening te weinig kleur vind hebben. Terwijl ze 1,5 uur ontzettend zoet hebben zitten tekenen. Ik heb denk ik nog nooit zoveel complimenten uit gedeeld maar ze verdienen het. 

Ook morgen is er nog een staking dus mogen de andere kinderen ook thuis blijven en wij dus ook. Er staat een middag Sandboarding bij Sardinia Bay voor ons op de planning. 

Liefs,